Dag 40: 10-05-2016
Wat ons vandaag te wachten stond wisten wij nog niet toen wij na een flink ontbijt op de fietsen stapten. Het was in ieder geval droog toen wij vertrokken. Het ging meteen al bergop, maar de stijging was nog niet zo erg. Na enkele kilometers begon het echter steeds meer te stijgen en werd er dus ook meer inspanning van ons verwacht. Wij haalden een paar fietsers in en dat was een prettig gevoel. Voor ons zagen wij wel veel viaducten waarover het autoverkeer hun weg zocht. Gelukkig eigenlijk want als al dat verkeer over de weg moest die wij aan het fietsen waren dan zou het wel erg gevaarlijk worden.
Onderweg passeerden wij twee vrouwen die met de mountainbike op weg waren. Zij bleken uit Venezuela te komen. In de loop van de dag zijn wij hun op dezelfde berg nog een paar keer tegengekomen. Ook ontmoetten wij drie mannen en een vrouw, die ook op mountainbikes onderweg waren, die uit Colombia kwamen. Zij waren allemaal zonder overbodige bagage onderweg. De koffers/rugzakken werden door een auto van plaats naar plaats gebracht. Dus het enige wat zij bij zich hadden was dat wat ze onderweg nodig zouden kunnen hebben.
Na zo’n 14 kilometer behoorlijk geklommen te hebben kwamen wij in Puerto Pedrafita. In die plaats hebben even pauze gemaakt om op adem te komen voor de laatste 3 kilometer naar de top in Cebreiro die op 1300 meter hoogte zou liggen. Ik heb mijn bandana gewisseld omdat de eerste doornat was van het zweten. Na de koffie konden wij de poncho’s aan doen want het begon voor de afwisseling maar weer eens te regenen.
Vervolgens hebben wij de klim naar Cebreiro weer opgepakt. Dit laatste stuk van 3 kilometer bleek wel het zwaarste stuk met een stijgingspercentage van 9%. Maar bovenop de top was het wel de moeite waard. Het uitzicht ter plaatse was werkelijk schitterend. Wij hadden geluk dat er bijna geen laaghangende bewolking was die het zicht belemmerden. Na Cebreiro dachten wij aan de afdaling te kunnen beginnen, maar dat was een beetje te vroeg. Er volgden nog twee behoorlijke klimmetjes. Wij moesten nog 7 kilometer lang klimmen om tot aan Alto do Poio te geraken. Daar was uiteindelijk ook het hoogste punt op 1335 meter.
In Alto do Poio hebben wij geluncht. Tijdens de lunch spraken wij met een Belg die in eerste instantie dacht dat wij uit Frankrijk kwamen. Wij hebben hem maar snel duidelijk gemaakt dat wij uit Nederland kwamen. Aan tafel bleek ook een jonge vrouw uit Groningen te zitten. Zij was op 8 april vanuit St.Jean Pied de Port vertrokken en hoopte a.s. zaterdag in SdC te zijn want dan had zij haar vlucht naar huis. Het was leuk om weer even Nederlands te spreken.
Na de lunch ging de afdaling van 12 kilometer echt beginnen. Na 1 kilometer sloeg het noodlot toe. Ria had een lekke voorband. De band liep langzaam leeg. Dus zijn wij gestopt om de band te vervangen. Daarbij bleek dat ik twee verkeerde binnenbanden bij me had. De ventielen van de binnenbanden pasten niet in de opening in de velg. Hoe dit kan weet ik niet. Dus moesten wij two-end-band gebruiken. Reparatie van de oude band was niet mogelijk omdat het ventiel afgebroken was. Na de band vervangen te hebben zijn wij verder de berg afgefietst. In Samos zijn wij nog even gestopt om iets te drinken en daarna nog 1 kilometer van 9% te maken naar Sarria waar wij vannacht zullen slapen.
In Sarria hebben wij getracht een fietsenwinkel te bezoeken. Het was niet moeilijk om er een te vinden, maar hij bleek, net als veel andere winkels, gesloten te zijn. Dus moeten wij het later nog maar eens proberen.
Uiteindelijk hebben wij het vandaag toch redelijk droog gehouden. Er is maar een beetje regen gevallen tijdens de beklimming. De rest van de dag is het bij een beetje dreigen gebleven. Wij hebben 61.5 kilometer afgelegd en het einde van onze tocht begint in zicht te komen. Vandaag in ieder geval de 2500 km gepasseerd.
Ondanks de lekke band willen wij even vermelden dat Ron en Anja Stijns van Cycle Service Ron Stijns VOF uit Berg en Terblijt onze fietsen uitstekend hebben voorbereid voor deze tocht. Wij hebben geen noemenswaardige problemen ondervonden. Waarvoor onze dank.
