Dag 38: 08-05-2016

Moederdag! Vandaag toch even een beetje aan Moederdag gedacht. Ria werd door mij met een  kusje wakker gemaakt. Het was helaas niet mogelijk om bloemen of een ontbijt op bed te regelen, dus heeft ze het met die ene kus moeten doen.

In de auberge waar we nu verbleven kregen wij geen ontbijt. Daar moesten wijzelf maar voor zorgen. Gelukkig was er wel een waterkoker. De thee konden we dus zelf maken en wat stokbrood van vrijdag hadden wij ook nog. Dus werd het op de kamer vlug een beetje eten.

Toen wij vertrokken regende het, dus de poncho’s en de regenbroeken moesten weer aan. In eerste instantie ging het over geasfalteerde wegen, maar al snel moesten wij weer een grindpad volgen. Dat was nu het regende een verschrikking. Door het water was alles nog eens zo glad als dat het al was met droog weer. Het was dus rustig aan doen.

Gelukkig kwam hier ook weer een einde aan en konden wij weer over het asfalt verder. Bij de rotonde voor Puente de Órbigo kwamen wij alweer een grote groep wandelaars tegen. Die waren kennelijk net gestart. Om door Puente de Órbigo heen te kunnen moesten wij over de brug van de Rio Órbigo. Dit is een beroemde pelgrimsbrug en uniek vanwege zijn 18 stenen bogen en onregelmatige vormen. Na deze brug en enkele kronkelige weggetjes door het dorp kwamen wij op de lange weg richting Astorga. Door de regen en de wind was dit geen pretje, maar gelukkig konden wij na ongeveer 7 km rechtsaf buigen en kregen wij de wind en de regen een beetje in de rug. Daarna was het goed te doen.

In Astorga moesten we even een steil klimmetje doen, maar boven op de klim konden wij een kopje koffie en warme chocolade krijgen. Omdat het Moederdag was trakteerde ik Ria, en mezelf ook, op een croissantje met chocola.

Hierna hebben wij de poncho’s weer aangedaan en zijn wij verder gefietst, nadat we eerst nog een stempel hebben gehaald in de kathedraal van Astorga. Vanaf Astorga (870m) ging de weg weer stilletjes omhoog tot aan Castrillo de Polvazares. Na dit plaatsje begon de weg echt te stijgen tot wij bij Sta. Catalina de Somoza (1015m) kwamen waar wij geluncht hebben. Hierna ging het gestaag omhoog tot even voorbij het plaatsje Rabanal (1150m). Vanuit Rabanal was het 6 km flink klimmen naar Foncebadón (1430m). Wij hebben het vanaf Sta. Catalina gelukkig droog gehouden en bij Foncebadón hebben wij een slaapplaats gezocht en gevonden. Wij hadden vooraf afgesproken dat wij tot Foncebadón zouden gaan vandaag. Gelukkig ook maar want wij waren net op de kamer toen het buiten weer flink begon te regenen en de berg helemaal in de mist gehuld werd.

Nu gaan we genieten van de rust en een kop koffie. We hebben 53.4 km gefietst. Morgen zullen we proberen de top van de Cruze de Fierro op 1504 meter hoog te bereiken. Daarna volgen de Manjarin en de Irago-pas. Dus moeten wij dan onze batterijen (fiets en fysiek) hebben opgeladen.

De beklimming van de Cruze de Fierro wil Ria als eerbetoon opdragen aan Elma van Oudheusden.