Dag 37: 07-05-2016
Vanmorgen schrokken wij om 7.45 uur wakker. Wij moesten ons nu haasten want om 8.00 uur was het ontbijt. Na het ontbijt hebben wij alle spullen bij elkaar gezocht en de fietsen een beetje schoongemaakt met een zachte bezem. Daarna konden wij vrolijk vertrekken in de richting van Trobajo del Cerecedo waar wij een afspraak hadden met Martin en Mien.
Toen wij vanmorgen naar buiten keken scheen de zon, het was gelukkig droog en er was geen regen meer. Bij ons vertrek kwamen wel uit de richting van León donkere wolken aandrijven, maar die hebben geen regen gebracht. Het is de hele dag droog gebleven.
Omdat de afstand naar Trobajo zo’n 25 km zou zijn, hebben wij rustig aan gedaan. Toch waren wij erg vroeg in dat plaatsje. Wij hadden net de kerk gevonden en wij spraken er over dat wij maar moesten sms-en dat wij al eerder de op de plaats van de afspraak waren. Maar wat schets onze verbazing: komt er een witte auto tegemoet, die begin te knipperen met zijn grote lichten en te claxonneren. Dan gaat het raampje open en zien wij de lachende gezichten van Martin en Mien. Ook zij waren aan de vroege kant. Door “toeval” waren wij beiden op hetzelfde moment op dezelfde plaats.
Wij hebben een bar opgezocht en daar onder genot van een kop koffie lekker zitten kletsen. Het was gezellig om even “plat te kinne kalle mit Limburgse luuj”. Wij werden door Martin vrijgehouden. Hij wilde persé trakteren op koffie. Na 1,5 uur gezellig bij elkaar gezeten te hebben ging het voor ons weer verder op de fiets, terwijl Martin en Mien per auto verder gingen in de richting van SdC.
Terwijl wij in de bar zaten zag Ria plots onze Antwerpse collega fietser van gisteren voorbij fietsen. Hij was dus vanmorgen ergens achter ons gestart. Helaas zijn wij hem vandaag niet meer tegengekomen.
Wij hebben de stad León gelaten voor wat het was en een afkorting genomen voor de stad langs. Na enkele kilometers werd het tijd om ergens iets te eten. Dat hebben wij dan ook maar gedaan. In de bar waar wij zaten was ook een “vrijgezellenfeestje”. Dus ook hier kennen zij dat fenomeen.
Na het eten zijn wij richting Santovenia gefietst. De eerste kilometers voerden nu door een paar kleine dorpjes, maar na enige tijd kwamen we weer op de lange rechte wegen (lijken wel polderwegen) door het veld. Nu was er geen regen maar wel wind. We hadden weer eens de wind tegen. Jammer genoeg zijn dit minder leuke stukken om te fietsen, maar dat hoort er nu eenmaal ook bij. De laatste 3,5 km mochten wij het pelgrimspad volgen over een grindweg. Hier was echt sprake van grind met grote en kleine keien die allemaal los lagen. Lekker voor de banden en het zitvlak.
Omdat wij de laatste dagen nogal veel kilometers gemaakt hadden zijn we vandaag iets eerder gestopt en na 59,3 km hebben wij een slaapplaats opgezocht in de Albergue Santa Lucia in Villavante.
